Schematherapie voor ouders en het jonge kind  (B2555)

De realiteit van het krijgen van een baby komt vaak niet overeen met het geïdealiseerde beeld. Een kindje krijgen kenmerkt een stressvolle tijd vol veranderingen. Eigen (negatieve) vroege hechtingsrelaties kunnen getriggerd worden. Tegelijkertijd doet de komst van een baby een groot beroep op het mentaliserend vermogen. Het mentaliserend vermogen is het beste te beschrijven als het reflectief functioneren in de ‘gezonde volwassene modus’, essentieel in de levensfase waarin de baby het meest afhankelijk is van de ouder.

Het interpreteren van de signalen van de baby kan een voortdurende uitdaging zijn voor de ouder. Dit kan zorgen voor uitputting. Vroege hechtingsrelaties kunnen getriggerd worden. Een verstoord ouderlijk reflectief functioneren hangt zowel samen met onveilige gehechtheid of een gebrekkige affectregulatie bij de ouder, als met verschillende vormen van psychopathologie bij het kind. Gelukkig hebben behandelingen gericht op het verbeteren van het ouderlijk reflectief vermogen een positieve invloed op de kwaliteit van de verbinding tussen de ouders en hun baby.

De schematherapie is gericht op ouders met jonge kinderen (0-5 jaar), met als doel het doorbreken van intergenerationele hechtingsproblematiek. Ouders leren hun eigen modi en schema’s te herkennen en hoe deze zijn ontstaan. Zij krijgen inzicht in hoe hun eigen negatieve jeugdervaringen en vroegkinderlijke onaangepaste schema’s doorwerken in het contact met hun kindje en met de partner. Zij leren te voelen wat hun eigen behoeften zijn en de behoeften en de binnenwereld van hun kindje beter te begrijpen. Zo kunnen zij vanuit een gezonde volwassene modus te mentaliseren en sensitief te reageren op hun kindje.