Van de Vijfeijken werkte de afgelopen veertig jaar als klinisch psycholoog en psychotherapeut, was tot 1 maart jongstleden chef de clinique van het LUBEC-Ambulatorium van de Faculteit Sociale Wetenschappen van de Universiteit Leiden, directeur van de Stichting PDBO Randstad en als hoofdopleider GZ-Kind & Jeugd en Orthopedagoog-Generalist (OG) verbonden aan de RINO Groep. ‘Een tijd waarin ik de zorg gigantisch heb zien veranderen. Toen ik begon, rekenden cliënten na een sessie een rijksdaalder af. Gz-psychologen en OG’ers bestonden nog niet, er kwamen nieuwe therapiestromingen op gang. Pas als ik terugblik, zie ik hoe ontzettend groot de ontwikkelingen zijn geweest’, zegt ze.
Hoofdopleider dr. Katrien van de Vijfeijken zwaait af: ‘De groei van zorgprofessionals geeft me nog steeds energie’
Interview met dr. Katrien van de Vijfeijken
Helemaal weg bij de RINO Groep gaat ze niet, maar hoofdopleider dr. Katrien van de Vijfeijken legt haar functie neer en gaat met pensioen. Een gesprek over verleden, heden en toekomst van het beroepenveld.
'Je leert op veel manieren, door opleidingen en cursussen te doen, maar ook door werkbegeleiding en supervisie te krijgen. En: je leert van alle cliënten die je in je loopbaan treft. Leren is onmiskenbaar verbonden aan je werk als hulpverlener'
Katrien van de Vijfeijken
Herregistratie
Ook op het gebied van herregistratie binnen de artikel 3-beroepen zou Van de Vijfeijken graag nog nieuwe ontwikkelingen zien. ‘Werkervaring is bij herregistratie als GZ’er of OG’er het enige criterium, en dat is toch een beetje raar. Leren en ontwikkelen is van levensbelang voor de kwaliteit van zorg, juist in deze beroepsgroepen’, stelt zij. ‘Ik verwacht dan ook dat leren en ontwikkelen ook herregistratie-eisen zullen worden. Een leven lang leren is nu heel expliciet een thema binnen de zorg, iets wat ik zelf altijd als vanzelfsprekend heb gezien. Je leert op veel manieren, door opleidingen en cursussen te doen, maar ook door werkbegeleiding en supervisie te krijgen. En: je leert van alle cliënten die je in je loopbaan treft. Leren is onmiskenbaar verbonden aan je werk als hulpverlener.’Trots
Dat maakt ook dat Van de Vijfeijken iedere diplomering van een Gz-psycholoog of orthopedagoog-generalist vol trots beleeft. ‘Het is steeds een moment waarop je als opleider formeel stilstaat bij het afronden van een bijzonder opleidingstraject van een professional. Ik vind het mooi om te zien hoe mensen aan de startstreep staan, en hoe ze zich ontwikkelen gedurende het traject. Vooral van de combinatie opleiden, werken in de klinische praktijk en wetenschappelijk onderzoek doen kon ik erg genieten. Drie aspecten die elkaar prachtig versterken via de kennis waarmee elk aspect is verbonden; ontzettend waardevol voor alle orthopedagogen en psychologen in opleiding tot Gz-psycholoog of tot orthopedagoog-generalist. Maar ook voor mezelf als klinisch psycholoog/psychotherapeut.’Supervisie
Deze mix van werkzaamheden zal ze gaan missen, denkt Van de Vijfeijken. ‘Wel blijf ik voorlopig betrokken bij het opleiden van mensen. Zo geef ik nog onderwijs op het gebied van persoonlijkheidsonderzoek bij kinderen en jeugdigen, en verzorg ik samen met een collega meerdere keren per jaar een supervisorencursus voor psychotherapeuten.’ Daarnaast blijft ze deel uitmaken van het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg en de Commissie Buitenlands Gediplomeerden. ‘Tevens blijf ik supervisie geven. Het begeleiden van professionals en hun groei mee mogen maken, blijft me plezier en energie geven. Daarnaast is het fijn om mijn werkzaamheden geleidelijk te kunnen afbouwen, in plaats van een grote knip te maken.’‘Het zou mooi zijn als beide opleidingen en beroepsgroepen gaan voor meer gezamenlijkheid, een wij-gevoel. Ook naar buiten toe.’
Katrien van de Vijfeijken