Liesbeth Mevissen is onder andere als onderzoeker verbonden aan het Kenniscentrum van Trajectum, een instelling voor specialistische zorg aan volwassenen met een licht verstandelijke beperking of zwakbegaafdheid en onbegrepen, risicovol gedrag. In het verleden deed zij promotieonderzoek naar trauma bij mensen met een verstandelijke beperking: hoe vaak komt het voor, en hoe het diagnosticeer en behandel je het? Bij de RINO Groep verzorgt zij de cursus ‘Herkennen en behandelmogelijkheden van van trauma bij een verstandelijke beperking’ en de verdiepingscursus ‘Traumadiagnostiek en EMDR therapie bij mensen met een verstandelijke beperking’.
Vergroot risico op (intergenerationeel) trauma
‘Dat mensen met een verstandelijke beperking een relatief groot risico lopen op trauma heeft ermee te maken dat ze weinig weerbaar zijn. Dit maakt ze gevoelig voor bijvoorbeeld seksueel misbruik, maar ook voor pesterijen en geweld. Bovendien komen deze mensen als ze uit huis worden geplaatst vaker terecht in een risicovolle omgeving waar veel confrontatie is. Uit cijfers blijkt dat de kans op seksueel misbruik en mishandeling drie tot vier keer zo groot is.Datzelfde geldt voor het risico om klachten zoals PTSS te ontwikkelen. Vanwege de verstandelijke beperking is het voor deze mensen moeilijk om ingrijpende gebeurtenissen te verwerken. Onderdeel van traumaverwerking is jezelf kunnen uiten, juist dát is lastig voor deze mensen. Daarnaast zijn ouders van kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking vaak zelf ook zwakker en daardoor onvoldoende in staat om troost te bieden. Zo worden trauma’s soms van generatie op generatie doorgegeven. Dat zie je met name in multiprobleemgezinnen gebeuren, waar ongeveer 25 procent van de gezinnen te maken heeft met licht verstandelijke beperking.’