Meteen toepassen
‘De opleiding was zwaar naast een volle baan, maar is me meer dan goed bevallen. Het sterkste punt vind ik dat je de theorie meteen leert toepassen doordat je alle opdrachten binnen je eigen werk uitvoert. De docenten zijn ervaren, gedreven mensen die heel goed weten waar ze het over hebben. Doordat ze allemaal zo hun specialisme hebben, krijg je een heel compleet beeld van autisme. Zo heb ik niet alleen meer inzicht gekregen in hoe mensen met autisme denken en hoe ik ze kan bereiken, maar ik heb mij ook een nieuwe werkhouding eigen gemaakt. Ik heb geleerd de klant de tijd te geven en vragen te stellen die hem of haar helpen over een probleem na te denken, zodat iemand de ruimte krijgt om tot eigen oplossingen te komen. Van nature ben ik chaotisch, maar dat heb ik simpelweg moeten afleren – met mensen met autisme werk je heel bewust en planmatig.’
Werkelijk contact
‘Alles in mijn werk is sindsdien veranderd. Ik ben nu in staat om met 99% van mijn cliënten met autisme werkelijk contact te maken en iets op te bouwen. Daarnaast begeleid ik binnen Pameijer dertien teams op het gebied van autisme. Ik vind het geweldig om hen de handvatten te kunnen geven om de begeleiding te verbeteren.’
Weten wat te vragen
‘Als hulpverlener denk je als je iets leert over autisme vaak: mijn cliënt heeft daar geen last van. Maar dat komt omdat we, vooral bij mensen met een normale begaafdheid, niet weten waar we naar moeten vragen. Die doen alsof of lachen dingen weg, maar het is schrikbarend te zien hoe ze in de knel kunnen komen. Dankzij de opleiding kan ik nu echt iets voor ze betekenen. Mensen met autisme helemaal begrijpen gaat je nooit lukken, maar met een opleiding als deze kun je de begeleiding die je te bieden hebt een heel stuk verbeteren.’
Sinds deze opleiding is alles in mijn werk veranderd
Interview met Deelnemer autismedeskundige Thera Vermeulen
6 december 2016
‘Toen ik een paar jaar geleden een cliënt met autisme begeleidde, had ik voortdurend het gevoel tekort te schieten. Met mijn SPH-opleiding en ervaring kon ik mensen met andere beperkingen prima helpen, maar bij hem kon ik geen goed werk leveren. Ook onder mijn collega’s was er niemand die in deze problematiek thuis was. Nadat mijn cliënt in een psychose was geraakt, heb ik de knoop doorgehakt: ik besloot de opleiding tot autismespecialist te volgen. Gezien de veranderingen in de zorg leek het me ook goed om een specialisme in de hulpverlening te ontwikkelen.’