Het diagnosticeren van verstoorde gehechtheid vraagt om het leren signaleren van het verstoorde gehechtheidsgedrag. De best practice van Dekker-van der Sande en Janssen (2010) voor het diagnosticeren van gehechtheidsproblemen bij kinderen/jongeren met een visuele en/of verstandelijke beperking is een belangrijke richtlijn hiervoor. De cursus staat uitgebreid stil bij het gebruik van de Lijst Signalen van Verstoord Gehechtheidsgedrag, ontwikkeld door Boris en Zeanah (2005) en het volgen van het stappenplan zoals beschreven door Dekker-van der Sande en Janssen (2010). Hiermee kan gescreend worden of er signalen zijn van verstoorde gehechtheidsgedrag en kan advies worden gegeven m.b.t. vervolgdiagnostiek en/of behandeling. Dit stappenplan is gedeeltelijk overgenomen in de Richtlijn Problematische Gehechtheid voor de Jeugdzorg (2014).
De volgende onderwerpen komen aan bod tijdens de cursus:
- gehechtheidstheorie en stappenplan
- lijst Signalen van Verstoord Gehechtheidsgedrag (LSVG: afname en scoring)
- ontwikkelingsanamnese verstoorde gehechtheid
- kennismaking Clinical Observation of Attachment (COA) en gedragsobservatie
- kennismaking Disturbances of Attachment Interview (DAI) en Story Stem
- behandelmogelijkheden en begeleidingsadvies (o.a. mentaliseren bevorderende begeleiding voor begeleiders)
- bespreking van huiswerkopdracht – eigen casuïstiek
