Voortrekkers
‘De stap naar de opleiding nam ik toen ik cliënten ging begeleiden van het SoaSense-spreekuur van de GGD. Een bijkomende reden was dat wij in het maatschappelijk werk vaak te maken hebben met seksueel geweld. Bovendien realiseerde ik me dat de bezuinigingen van verzekeraars op seksuele hulpverlening zouden kunnen betekenen dat wij meer cliënten krijgen met vragen op dit gebied, omdat onze dienstverlening gratis is. Samen met een mannelijke collega ben ik toen deze opleiding gaan doen. Wij wilden voortrekkers worden binnen onze organisatie.’
Verschillende invalshoeken
'Ik vond het erg leuk om weer in de schoolbanken te zitten, om weer eens door te nemen hoe alles lichamelijk zit en de meest voorkomende problematieken uit te diepen met hun achterliggende oorzaken, zoals faalangst of onzekerheid. Met het biopsychosociaal model biedt de opleiding je een allesomvattende structuur voor gesprekken met cliënten, waardoor je niets over het hoofd ziet als je seksuele problematiek uitvraagt. Dat je in de groep zit met mensen uit verschillende beroepen is ook heel waardevol, omdat daardoor elk onderwerp vanuit verschillende invalshoeken wordt belicht. Het verband tussen medicatie en seksuele problemen, bijvoorbeeld, was voor mij als maatschappelijk werker nieuw, maar heel leerzaam.'
Kennis maakt zeker
'Wat ik heb geleerd kon ik direct toepassen in mijn werk: zowel inhoudelijk in mijn adviezen als in de manier waarop ik gesprekken met cliënten voer. Ik voel me nu veel zekerder op dit terrein, omdat ik weet dat ik over de meest actuele kennis en tools beschik. Met mijn collega geef ik trainingen binnen onze organisatie en workshops tijdens een symposium waar ook externen bij zijn. Zo werken we verder aan het beter bespreekbaar maken van seksuele problemen. Juist omdat dat voor veel mensen nog steeds heel ingewikkeld ligt, is het onze taak als hulpverleners om dit onderwerp zonder taboes open te leggen. Seksualiteit hoort gewoon bij het leven. Daarom kun je als professional niet zonder deskundigheid op dit gebied.'
Het is onze taak als hulpverleners om dit onderwerp zonder taboes open te leggen
Interview met Deelnemer seksuologie Rosa Muskens
6 december 2016
‘Tijdens mijn hbo-opleiding tot maatschappelijk werker merkte ik dat aan seksuele gezondheid geen aandacht werd besteed. Voor mij was het wel een belangrijk onderwerp: seksualiteit is tenslotte een leefgebied dat net zo belangrijk is als alle andere en daar op allerlei manieren mee samenhangt. Toen ik ging werken, bleek dat er ook in de praktijk nauwelijks over wordt gepraat. Cliënten durven het onderwerp niet op tafel te leggen en veel hulpverleners kampen met handelingsverlegenheid'